Τηλε-ιατρική

Στην Ελλάδα έχουμε μια τάση να υπεραπλουστεύουμε τα πράγματα και να δίνουμε στις λέξεις νέο νόημα. Για παράδειγμα λέμε επανίδρυση του Κράτους και εννοούμε να βολέψουμε τους δικούς μας,έτσι τις τελευταίες μέρες δώσαμε και στη τηλε-ιατρική μια άλλη διάσταση,τη κάναμε ιατρική μέσω τηλεόρασης...
Μιλάω κυρίως για τη περίπτωση του Αρχιεπισκόπου που το μόνο που δεν είπαν στα παράθυρα είναι να κρεμάσουμε τον Τζάκη στο Σύνταγμα. Οι τηλεαστέρες μετατράπηκαν σε μεγαλογιατρούς,οι ρεπόρτερ σε νοσοκόμους και οι εκπομπές σε τηλε-χειρουργεία εξευτελίζοντας κάθε έννοια ιατρικού απορρήτου και δεοντολογίας. Βέβαια δεν έλειψαν και κάποιοι γιατροί που έγιναν μετά Χριστόν προφήτες και βγήκαν και λένε:τα λεγα εγώ και δε μ άκουγαν(λες και αν η εγχείρηση πετύχαινε θα τολμούσαν πότε να μιλήσουν...) και δε σκέφτονται ούτε για μια στιγμή ότι θα μπορούσαν να είναι αυτοί στη θέση του Χριστόδουλου.
Όλα αυτά τα λέω βέβαια ούτε για να δώσω συγχωροχάρτι στον Χριστόδουλο για όσα έχει πει ή έχει κάνει,άλλωστε δε συμφωνώ σχεδόν σε τίποτα μαζί του και τον θεωρώ αποτυχημένο ως Αρχιεπίσκοπο,αλλά αφορούν τη δημόσια εικόνα του και δεν εμπεριέχουν τίποτα το προσωπικό εναντίον του. Τώρα ο ίδιος λέει πως είναι στα χέρια σου Θεού,ας ελπίσουμε να ξέρει κάτι παραπάνω...


Και μέσα σ όλα αυτά βγαίνουν και οι διάφοροι δεσποτάδες και μιλάνε για διαδοχή,μάλλον βιάζονται ποιος θα κληρονομήσει τη Phaeton...